Kort geleden haalde ik op LinkedIn flink uit naar het blad LINDA. Er werd een oud citaat van me gebruikt in een stuk dat naar aanleiding van uitlatingen in Den Haag nog eens probeerde te bewijzen hoe gevaarlijk Temu is.
Probleem was dat de bronnen die gebruikt werden voor dat stuk of achterhaald waren (vaak door voortschrijdend inzicht bij die bronnen zelf), zaken soms simpelweg ongefundeerd waren, niet van personen met kennis van zaken kwamen of zelfs van bronnen met een verborgen agenda (die b.v. de aandelenkoers proberen te manipuleren).
Het werd een van mijn recente posts met de meeste reacties, comments en impressies. Naast mijn post had ik de betreffende schrijfster ook aangesproken op het onprofessionele stuk.
De online redactie van LINDA nam contact met me op en stelde voor om mijn quote in het stuk aan te passen. Ik gaf aan dat het kwaad al geschied was en dat mijn verouderde quote nog wel het minst kwalijke was in het artikel. Ik stelde voor om samen een nieuw artikel te maken en daarin een aantal mythes rondom Temu ter discussie te stellen.
Vorige week deed ik een zeer uitgebreid interview met een medewerker van Linda en zij schreef een nieuw stuk.
Natuurlijk kunnen niet alle punten die ik tijdens het interview aankaarte de revue passeren, maar het siert LINDA dat ze fouten willen corrigeren en de mogelijkheid hebben gegeven een genuanceerder beeld neer te zetten.
Ondanks dat ik van mening ben dat sommige kritiek op Temu feitelijk incorrect of zelfs hypocriet is (kinderarbeid?! data diefstal?! doorsluizen gegevens aan de CCP?!) of geen rekening houdt met de Chinese context in arbeidsomstandigheden blijft er voldoende over om Temu op te kunnen bekritiseren.
Het zet fabrikanten onder zoveel prijsdruk dat het vaak resulteert in het leveren van kwalitatief slechte en zelfs onveilige producten (waar wij qua handhaving niet op voorbereid zijn). Het maakt gebruik van sneaky marketingtrucjes (die ze vaak van ons geleerd hebben). Het doet zich voor als spotgoedkoop om vervolgens prijzen te verhogen (net als een van mijn voormalige Amerikaanse werkgevers). Het sjoemelt met gedeclareerde waardes van pakketjes (zie ons Temu Watch #6 rapport bij Tech Buzz China) en zoekt op andere manieren de randjes op. En het komt er vaak mee weg omdat we in Europa te traag reageren en door gebrek aan kennis en anticiperen niet voorbereid waren op wat kwam (en nog komen gaat).
Laten we in 2025 kritisch blijven, maar ook feitelijk. En laat ook vooral 2 belangrijke zaken doordringen:
1) Temu en andere Chinese spelers gaan niet meer weg en zullen zich zeer ‘agile’ aanpassen aan nieuwe regels.
2) Ons eigen ziekelijke koopgedrag en het kopen van spullen die we niet nodig hebben is het echte probleem.